Ocieplenie budynku styropianem – co powinieneś wiedzieć?

Słów kilka o ocieplaniu budynku

Generatorem efektywności w przypadku termomodernizacji zewnętrznej powłoki budynku jest odpowiedni dobór izolującego materiału i prawidłowy jego montaż. Dopiero połączenie tych dwóch czynników daje gwarancję, że zastosowana izolacja przyczyni się nie tylko do zwiększenia komfortu cieplnego i akustycznego budynku, ale też do oszczędności energii oraz podniesienia estetyki fasady mieszkania. Jest to szczególnie istotne w przypadku budynków starszych, zazwyczaj znacznie odbiegających od obowiązującej normy dotyczącej charakterystyki energetycznej budynku.

Styropian czy wełna?

Wśród dostępnych na rynku materiałów przeznaczonych do izolacji ścian zewnętrznych wybrać możemy pomiędzy wełną mineralną a styropianem. Ich zbliżone właściwości termoizolacyjne sprawiają, że często materiały traktowane są zamiennie. Nie zawsze jest to jednak wskazane, ponieważ specyfika styropianu i wełen mineralnych (zarówno szklanej, jak i skalnej) jest odmienna. Ze względu na zupełną odporność na wilgoć, wysoką wytrzymałość na obciążenia przy jednoczesnej lekkości własnej, styropian jest materiałem, który zdecydowanie częściej polecany bywa przy izolacji ścian fasadowych, zwłaszcza w metodzie lekkiej-mokrej (BSO – bezspoinowy system dociepeń), która bywa najczęściej stosowana do dociepleń murów wzniesionych w czasach obowiązywania łagodniejszych norm.

Jaki styropian do ocieplania budynków?

Stopień sprasowania styropianu, który decyduje o jego gęstości jest także głównym parametrem różnicującym odmiany materiału. Aby odpowiednio dobrać optymalną odmianę do ocieplenia należy wziąć pod uwagę grubość ściany, która wymaga ocieplenia. Odmianą, polecaną przy termomodernizacji, jest styropian o grubości 10-12 cm. Najczęściej wybierane bywają płyty styropianowe EPS 70-040 Fasada. Przy czym zwrócić należy uwagę na czas ich sezonowania od daty produkcji. Najlepiej, aby wynosił on co najmniej dwa miesiące.

Metody termoizolacji z wykorzystaniem styropianu

Wybór metody zastosowanej do ocieplenia budynku musi natomiast być dopasowany do konstrukcji ściany zewnętrznej, która uwzględniona jest w projekcie budynku. Najpowszechniej, z trzech dostępnych w tym zakresie technologii w polskim budownictwie, spotyka się ściany dwuwarstwowe. Konstrukcja taka składa się z warstwy nośnej oraz izolacyjnej, która po montażu materiału izolacyjnego przykrywana jest warstwą wykończeniową. Powszechny już stał się też system trójwarstwowy, bardziej pracochłonny, ale zapewniający dobrą izolację i odpowiedni poziom wilgotności, dzięki zastosowaniu warstwy pośredniej, będącej szczeliną pomiędzy konstrukcją a izolacją.

Do termoizolacji ściany dwuwarstwowej najbardziej skuteczne będzie zastosowanie metody lekkiej-mokrej, zwanej bezspoinowym systemem dociepleń (BSO), która eliminuje odpowiadające za utratę ciepła mostki termiczne. W metodzie tej materiał izolacyjny przykleja się do ściany zewnętrznej, po czym, po upływie czasu wskazanego na przylgnięcie warstwy, pokrywa się ją wybranym rodzajem tynku, z uwzględnieniem ciężaru całości ocieplenia (ciężar taki w odniesieniu do tynku cienkowarstwowego na warstwie styropianowej wynosić będzie ok. 10-30 kg/m²).
Pamiętać należy, że metoda lekka-mokra wykazuje dużą wrażliwość na błędy wykonawcze, które wynikać mogą zarówno z niewłaściwego doboru materiałów i technologii (rodzaje zastosowanych klejów, rozpuszczalników, tynków, farb), jak i z niewłaściwych warunków atmosferycznych panujących podczas pracy. Wskazane jest wykonanie docieplenia podczas bezwietrznej pogody, przy temperaturze w granicach 5-25°C. Czynniki powyższe przesądzają o tym, że decyzje dotyczące termoizolacji powinny uwzględniać szereg zmiennych i muszą zostać sfinalizowane w dogodnym czasie.