Drewno elewacyjne

Marzy Ci się drewniana elewacja, ale nie wiesz jakie drewno elewacyjne wybrać? Zachęcamy do przeczytania artykułu, który będzie słowem wstępu do serii tekstów o drewnie elewacyjnym.

Jeśli chcemy zainstalować elewację z drewnianych desek mamy do wyboru różne gatunki drewna. Popularne jest drewno krajowe, skandynawskie ale także egzotyczne.

W przypadku drewna egzotycznego iglastego i liściastego ważna jest jego ocena (wytrzymałości i innych parametrów)

Istotna dla stabilności kształtu jest tzw. anizotropia skurczu, czyli stosunek skurczu w kierunku stycznym do skurczu w kierunku promieniowym. Należy również wiedzieć, że w ocenie liściastych gatunków egzotycznych szerokość słojów przestaje być pomocna, bowiem zazwyczaj nie są one widoczne. A nawet jeśli da się je dostrzec, to ich szerokość praktycznie nie wpływa na stabilność wymiarową, parametry mechaniczne i naturalną trwałość drewna.

Dla drewna iglastego zwykle wynosi około 2, a w egzotykach jest korzystnie mniejsza – około 1,5. Gatunki lasów tropikalnych zazwyczaj wytwarzają szeroką i silnie zabarwioną twardziel (i tylko ta naturalnie zaimpregnowana strefa drewna jest przerabiana na elementy elewacyjne).

Rysunek egzotyków często wzbogaca falisty, gniazdowy lub pasiasty przebieg włókien. Odchylone pod różnymi kątami włókna utrudniają obróbkę, ale jednocześnie dają efekt „żywej”, migoczącej powierzchni (np. iroko, okume, tatażuba). Elementy z drewna egzotycznego są prawie bezsęczne.

Jakie mamy rodzaje drewna elewacyjnego – egzotycznego

Należy wiedzieć, że atuty drewna egzotycznego mają wpływ na jego cenę – za deski elewacyjne trzeba zapłacić przynajmniej ponad 200 zł/m2. Najtańsze są elementy elewacyjne z okume i meranti, które mają dość jasną twardziel i niską naturalną trwałość (wymagają impregnacji podobnie jak drewno iglaste). Keruing, bangkirai i niekiedy meranti zawierają żywicę, która może wyciekać. Iroko i tatajuba są wizualnie niemal identyczne, z tym że ciemnieją pod wpływem światła. Ipe to drewno wyjątkowe twarde, wytrzymałe i twarde oraz odporne na ogień (klasa A1, jak stal konstrukcyjna); daje „pancerną” elewację, ale do obróbki potrzebne są specjalne narzędzia. Niestety jest to także drewno z górnej półki cenowej. Baigkirai ma tendencję do paczenia się i pękania i niezbyt nadaje się na nasłonecznione elewacje. Drewnem z tendencją do paczenia się i pękania jest również badi. Z kolei merbau zawiera wyjątkowo dużo wymywanych, brunatnych substancji i nie nadaje się na elewacje górnego poziomu, gdy dół pokryty jest jasnym tynkiem lub piaskowcem.